Ze względu na konieczność rolowania
Wymiennik spiralny
Wymienniki tego typu skonstruowane są z płyt owiniętych spiralnie tworzących przestrzenie dla przepływających płynów. Płyty stanowią powierzchnię wymiany ciepła. Ze względu na konieczność rolowania płyt liczba materiałów konstrukcyjnych jest ograniczona. Wymienniki te są zwykle krótkie i mają dużą średnicę. Maksymalna temperatura pracy wynosi ok. 500°C1, a maksymalne ciśnienie ok. 25 barów1. Ich zaletą jest:
możliwość pracy z problematycznymi płynami ? wytrącającymi osady, o dużej lepkości lub zawierającymi zanieczyszczenia
samoczyszczenie wynikające z dużych prędkości przepływu płynów
łatwość czyszczenia wynikająca z małej liczby kanałów
małe straty cieplne wynikające z małej powierzchni płaszcza w stosunku do powierzchni wymiany ciepła oraz faktu, że płyn w najbardziej zewnętrznych kanałach ma najniższą temperaturę (tj. najbardziej zbliżoną do temperatury zewnętrznej)
w przypadku przecieku istnieje małe prawdopodobieństwo przedostania się płynu do atmosfery.
Ten typ wymienników wykorzystuje się w przemyśle celulozowym i alkoholowym5.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a
Przegląd instalacji gazowej
Posiadanie w domu grzewczej instalacji gazowej jest bardzo wygodnym sposobem na ogrzewanie budynku mieszkalnego w okresie zimowym. Trzeba jednak być świadomym wszystkich zagrożeń związanych z posiadaniem takiej instalacji, żeby móc im zapobiegać i bezpiecznie z niej korzystać. Jednym z zabezpieczeń instalacji gazowej jest montaż w domu czujników gazu i czadu. Takie czujniki pozwolą na alarmowanie domowników, kiedy w budynku powstanie chociaż najmniejszy wyciek gazu czy zacznie się wydobywać trujący czad. Poza tym pomieszczenia domowe, które są ogrzewane gazem powinny być często wietrzone, a dzięki temu nie będą się w nich utrzymywały żadne nieprzyjemne zapachy czy jakieś niewykrywalne nawet przez czujniki ilości gazu.
Centralne ogrzewanie zamontowane na uniwersytetach
Rodzaje centralnego ogrzewania zamontowanego na uniwersytetach mogą być różne w zależności od daty ich powstania oraz ich wielkości. Rzadziej zdarzają się uniwersytety ogrzewane węglem i drzewem, najczęściej są one podłączone do miejskiej sieci ciepłowniczej lub posiadają własne ogrzewanie gazowe czy elektryczne. Konserwacja centralnego ogrzewania uniwersyteckiego zazwyczaj dokonywana jest w okresie wakacyjnym, kiedy studenci i większość pracowników przebywa na wakacjach. Może być ono także jeszcze raz sprawdzane przed rozpoczęciem okresu grzewczego, a obsługiwane jest przez uniwersyteckich konserwatorów. Do ich zadań będzie należało włączanie takiego ogrzewania i regulowanie wytwarzaną temperaturą.