Stres podczas egzaminu na prawo jazdy
Walka z własnym charakterem i odczuwanym przez kursanta stresem to często najistotniejsze elementy, które pozwalają na uzyskanie tego ważnego dokumentu, jakim jest prawo jazdy. Podczas samego egzaminu ogromne zdenerwowanie, jakie towarzyszy większości podchodzących do tego egzaminu osób może wywoływać nie tylko negatywne emocje, ale także blokować przed szybkim i skutecznym podejmowaniem decyzji, co jak wiadomo jest najważniejsze podczas kierowania samochodem, motocyklem czy każdym innym środkiem transportu. Jak zapanować nad takim stresem? Istnieje wiele metod ? wiele osób sięga po preparaty uspokajające, jednak często mają one zbyt silne działanie i powodują otumanienie osoby przystępującej do egzaminu. Na pewno warto się zrelaksować przed takim wydarzeniem.
V8 ? silnik widlasty
V8 ? silnik widlasty o ośmiu cylindrach umieszczonych w dwóch rzędach w skrzyni korbowej, kąt rozwarcia między nimi wynosi najczęściej 90°, istnieją także konstrukcje o mniejszym rozwarciu. Wszystkie osiem tłoków przekazuje siłę nacisku na wspólny wał korbowy1. Niektóre z możliwych kolejności zapłonu dla czterosuwowego silnika V8 to 1-5-4-8-6-3-7-22, 1-5-4-2-6-3-7-8 (Ford), 1-3-7-2-6-5-4-8 (Ford), 1-8-4-3-6-5-7-2 (Chevrolet Small Block i Big Block), 1-8-7-2-6-5-4-3 (Chevrolet LS Engine).
W najprostszej postaci są to dwie jednostki R4 dzielące wspólny wał korbowy. Rozwiązanie to dzieli jednak wady mniejszych silników R4 związane z wyważeniem jednostki - wraz ze wzrostem pojemności skokowej wzrastają drgania generowane w związku z siłami drugiego rzędu. Z tego powodu od lat 20. XX wieku stosuje się bardziej skomplikowane wały korbowe z wykorbieniami o dwóch płaszczyznach (z ang. crossplane) wyposażone w przeciwciężary. Dzięki temu motor V8 pracuje płynniej niż V6 będąc tańszym niż V12. Większość silników V8 stosowanych w sporcie samochodowym wykorzystuje jednak płaski wał korbowy (z ang. flat-plane) co pozwala na szybsze przyspieszanie i efektywniejszą pracę układu wydechowego3.
Amerykańskie silniki V8 były używane jako podstawowe jednostki napędowe tzw. "muscle cars" (Chevrolet Chevelle, Dodge Charger), jednak z powodzeniem są wykorzystywane również w pojazdach użytkowych, np. typu pick-up. W Europie silniki V8 są stosowane przez producentów samochodów luksusowych i sportowych: m.in. Aston Martin, Audi, BMW, Ferrari, Jaguar, Mercedes-Benz, Porsche.
Produkcja seryjna silników V8 w USA odbywa się od lat 40. XX wieku do dzisiaj. Większość zbudowana jest pod kątem 90°.
Spotykane kąty rozwarcia
Najczęściej spotykanym kątem pomiędzy rzędami cylindrów jest 90°. Układ taki sprawia, że silnik cechuje się szeroką i niską budową oraz optymalną charakterystyką zapłonu i generowanych drgań. Występują jednak także inne kąty rozwarcia. W silniku Ford/Yamaha V8 zastosowanym w modelu Taurus SHO występuje kąt 60°. Konstrukcja bazuje na jednostce Duratec V6. Podobnie zbudowane silniki konstrukcji Yamahy stosowane są w samochodach Volvo od 2005 roku. Dzięki węższej budowie mogą one zostać zamontowane poprzecznie do osi nadwozia. Do płynnej i równej pracy wymagane było jednak zastosowanie m.in. wałka wyrównoważającego4. W 2010 roku General Motors zaprezentowało jednostkę Duramax o pojemności 4,5 l i kącie rozwarcia 72°.
Silnik Rover Meteorite powstał na bazie jednostki stosowanej w czołgu Rover Meteor (ta z kolei bazowała na silniku lotniczym Merlin), odziedziczył po niej kąt 60°5. Spotykano także kąt 45° ? wysokoprężna jednostka 567 stosowana do napędu lokomotyw, czy też w wyścigowym pojeździe Miller z napędem na cztery koła (1932)6.
W 1922 roku Lancia wprowadziła silnik V8, w którym kąt rozwarcia cylindrów wynosił zaledwie 14°. Był on krótszy od odpowiadającego mu pojemnością motoru R6, przy czym węższy od typowej jednostki V8. Dzięki zwartej budowie i rozrządzie typu OHC silniki te były lżejsze i mocniejsze od współczesnych im jednostek o podobnej pojemności7.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/V8_(silnik)
Tuning
Kierowca decydujący się na ingerencję w mechanikę swojego pojazdu ma przed sobą ogromny wachlarz rozwiązań. Rynek modyfikacji mechanicznych dla samochodów jest w dzisiejszych czasach bardzo bogaty. Jednak zanim zdecydujemy się na zmiany w mechanice, warto dokonać zmian w oprogramowaniu silnika. Chiptuning, bo tak się to nazywa, polega na usunięciu bądź sformatowaniu starego modułu sterowniczego i zastąpienia go nowym, o bardziej sportowych ustawieniach. W dobie wysokich cen paliw, producenci samochodów w pierwszej kolejności kładą nacisk na niskie zużycie paliwa. Ponieważ to właśnie jest jedno z najważniejszych kryteriów, którymi kierujemy się wybierając nowy samochód. Silniki posiadają więc znaczny potencjał podniesienia mocy. Chiptuning pomaga z nich tę moc wydobyć, ujmując w zamian nieco z ich fabrycznej oszczędności. Wystarczy zamontować odpowiednio "ostrzejszy" program, by wykrzesać z samochodu solidną dodatkową dawkę mocy. Ceny, jakie musimy płacić za chiptuning zaczynają się od kilkuset złotych za delikatną poprawę parametrów, kończą się na kilkunastu tysiącach za wyczynowe programy, skomponowane specjalnie pod konkretny silnik. Jest to wiec modyfikacja, jaką możemy zastosować w każdym aucie i niemalże na każdą kieszeń