Nikt nie lubi chodzić do dentysty. Jednak częścią profilaktyki są również regularne wizyty u specjalisty. Więcej: Stan uzębienia i geny
Samo dbanie o higienę i właściwe żywienie jednak nie uchroni w 100% przed wizyta u dentysty. Wiadomo, że w ten sposób znacznie zmniejszymy prawdopodobieństwo pojawienia się próchnicy, są jednak jeszcze inne dentystyczne...problemy.
Na stan zębów wpływają też geny. Tak, jak mają duży wpływ na kształt paznokci, kolor i strukturę naszych włosów, czy kolor skóry, tak też od nich zależy jakie przypadną nam zęby w losowaniu genetycznym. Przykładem gdzie geny dominują jest kształt naszych zębów - wszelkie problemy ze zgryzem, i tak dalej, które mogą powodować że nie damy rady usunąć resztek jedzenia za pomocą szczoteczki do zębów, czy nici dentystycznej. A to prowadzi jak wiemy - do próchnicy.
Tak więc warto kontrolować stan swoich zębów i dbać o zgryz, ponieważ to oprócz kwestii estetycznej, wpływa również na nasze zdrowie.
Lekarz stomatolog - czym się zajmuje?
Lekarz dentysta (stomatolog), pot. dentysta ? osoba uprawniona do praktycznego stosowania wiedzy z zakresu stomatologii.
W Polsce tytuł lekarza dentysty i ograniczone prawo wykonywania zawodu uzyskuje się po pięcioletnich jednolitych studiach magisterskich na kierunku lekarsko-dentystycznym w jednej z uczelni medycznych. Lekarze nie piszą jednak prac magisterskich ? pełne prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty uzyskuje się pozytywnym zdaniu Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego (LDEP), od roku 2013 Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego oraz po odbyciu rocznego stażu podyplomowego.
Zgodnie z ustawą o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5 grudnia 1996 r., lekarz dentysta upoważniony jest do leczenia schorzeń zębów, jamy ustnej oraz obszaru twarzoczaszki i okolic przyległych.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Lekarz_dentysta
Kontrowersyjna hipoteza
Poza słodyczami nie najlepiej na stan zębów wpływa również... chleb nasz powszedni. Co mam na myśli? Zacznijmy od teorii.
Na podstawie tego jak wygląda uzębienie u zwierząt można określić ich sposób odżywiania się. Roślinożercy mają najlepiej rozwinięte siekacze, mięsożercy kły. Człowiek teoretycznie jest wszystkożernym typem ssaka.
Jednak chleb i produkty z ziaren (zwłaszcza takie, gdzie ziarno jest w całości) mogą powodować problem. I nie mam tutaj na myśli celiakii, czy nietolerancji glutenu. Po prostu zboża są twarde i bardzo "ścierne" - tak tez działają na nasze zęby - ścierają szkliwo, osłabiają je.
To tylko teoria, jednak wydaje się nie być pozbawiona sensu. Oczywiście to nie znaczy, że musimy rezygnować z jedzenia chleba. Pamiętajmy jednak, że nie wszystko co wydaje nam się zdrowe, musi takie być.
Czy guma do żucia jest zdrowa?
Gumy do żucia są często reklamowane, jako dobry sposób na dodatkowe dbanie o zęby. Mają pomagać w obniżeniu kwasowości w jamie ustnej po posiłku. Czy to rzeczywiście działa?
Powinniśmy wiedzieć, że bakterie powodujące próchnicę dobrze się czują w środowisku o kwaśnym Ph, a powstaje ono przy udziale cukrów - to właśnie dlatego słodycze są niezdrowe. Nie chodzi tutaj o całą grupę węglowodanów, ale o tzw. cukry proste, do których zaliczamy glukozę, czy sacharozę (i syrop glukozowo-fruktozowy też).
Żucie gumy powoduje po prostu zwiększenie wydzielania śliny, która ma właściwości bakteriobójcze, usuwa również resztki jedzenia z powierzchni zębów. Pamiętajmy jednak, że w nadmiarze szkodzi - może zadziałać jak środek przeczyszczający. Wadą jest również to, że produkt zawiera sztuczne słodziki, które mają negatywny wpływ na nasze zdrowie.
Profilaktyka nie zawsze wystarczy
Nikt nie lubi chodzić do dentysty. Niestety, dla wielu ludzi jest to nieodłączna część ich życia - nie każdy z nas ma tak samo "dobre" zęby. Dbanie o zęby często nie wystarcza, potrafią się one psuć często "bez powodu". No bo jak inaczej ująć to, że dbamy o nie, unikamy cukru (zwłaszcza słodyczy) i mimo to ta próchnica i tak się rozwija? Niestety - winne są najprawdopodobniej geny. Trzeba też pamiętać o tym, że wiele leków psuje zęby, na to też trzeba zwrócić uwagę. Powodem mogą tez być niedobory wapnia, zwłaszcza jeżeli miały one miejsce w dzieciństwie. Czynników jest naprawdę wiele, często nie jest to nasza wina.